Schron obserwacyjno-bojowy, jednoosobowy, tzw. kopuła opływowa K-4.
Zbudowany z dwóch prefabrykowanych części, składanych na miejscu w przygotowanym wykopie. Cylindryczna podstawa z wejściem oraz strop w kształcie żelbetowej kopuły ze strzelnicą-wizjerem.
Schrony takie przeznaczono do montażu m.in. w batalionowych rejonach umocnionych na polskim wybrzeżu w latach 50. XX wieku, których zadaniem była obrona przed desantem oraz zabezpieczenie ważnych obiektów wojskowych, jak np. baterie artylerii stałej. Prawdopodobnie nie zdążono ich zamontować i wiele wylądowało na składowiskach budowlanych bądź użyto ich jako schrony wartownicze w jednostkach wojskowych.