Pojazdy 
PF 125p (1976 r.)
Początek historii popularnego „dużego fiata” w Polsce siega 1965 roku, kiedy to została podpisana umowa licencyjna na produkcje nowoczesnego samochodu osobowego w Fabryce Samochodow Osobowych na Żeraniu, mogącego zastąpić przestarzałą Warszawę. Ostatecznie wybrany model, nazwany PF 125p był hybrydą Fiatów: 1300/1500 oraz 125. Montaż samochodów z podzespołów dostarczonych z Włoch ruszył w 1967, a pełna produkcja licencyjna już rok później. Pierwsze serie aut wyposażono w silnik o pojemności 1,3 l i mocy 60 KM, jednak już od 1969 roku zaczęto również montować mocniejszą jednostkę napedową – 1,5 l / 70 KM. Ważnym okresem w historii PF 125p była pierwsza połowa lat 70-tych. W tym czasie w ofercie FSO pojawiły się wersje kombi i pick-up oraz wprowadzano liczne modernizacje samochodu, szczególnie widoczne w modelu z roku 1975, w którym zastosowano najwięcej zmian w historii „dużego fiata”. Zmodernizowano nadwozie, wnętrze pojazdu oraz silnik, co zaowocowało zwiększoną o 5 KM mocą obu typow jednostek napedowych. Produkcja Polskiego Fiata 125p (od 1983 roku, po wygaśnięciu umowy licencyjnej z Fiatem nazywanego FSO 125p) trwała aż do 1991 roku, do tego czasu linie produkcyjne żerańskiej fabryki opuściło 1445669 egzemplarzy, z czego 586386 samochodów trafiło na eksport do 80 krajów świata.
Dane techniczne PF 125p (model sedan z 1976 roku):
Długość: 4,23 m
Szerokość: 1,63 m
Wysokość: 1,44 m
Rostaw osi: 2,51 m
Masa własna: 970 kg
Liczba miejsc (ładowność): 5 (400 kg)
Prędkość maksymalna: 155 km/h
Napęd: silnik benzynowy, rzędowy, 4-cylindrowy Fiat DOHC
Pojemnoścć skokowa: 1481 cm3
Moc: 75 KM
Średnie zużycie paliwa: 8,2 – 12,5 l / 100 km
