APM-90M

APM-90M to radziecki nawigacyjny reflektor lotniskowy o średnicy lustra 90 cm. Skonstruowany został w latach 50-tych. Używany był jako element systemu oświetlania pola wzlotów na lotniskach stałych, zapasowych i „dol-ach” (drogowych odcinkach lotniskowych). Występował w dwóch wersjach, jako reflektor stały lub mobilny, montowany na różnych samochodach ciężarowych. Najczęściej były to: ZiS-150, ZiŁ-164, ZiŁ-131, STAR-66 lub STAR-29, ale w Polsce standardowym nośnikiem był ZiŁ-130.
APM-90M przeznaczony był do oświetlania pasa startowego, optycznego prowadzenia samolotów do rejonu lotniska oraz oznaczania punktu w terenie w nocy lub w złych warunkach pogodowych.
Reflektor posiadał lampę łukowo-żarową. Najczęściej wykorzystywana była łukowa z wypalającymi się elektrodami (czas palenia się kompletu eletrod – 1 godz. i 15 minut), rzadziej jako żarowa PŻ-19 (mogła pracować tylko w pozycji pionowej, czas pracy – 100 godzin).

 

Dane techniczne:
Obsługa: 2 osoby
Średnica lustra: 90 cm
Zasilanie z własnego agregatu PR-125 lub sieci zewnętrznej
Natężenie światła: 135 mln kandeli (maksymalne)
Kąt obrotu w poziomie: 360 st.
Kąt wychylenia w pionie: do 85 st.
Widoczność strumienia światła z wysokości 1000-4000 m: min. 25 km
Widoczność błysków przy obrocie reflektora: do 75 km na wys.1000 m, do 125 km na wys. 4000 m