Pojazdy 
GAZ M-21 Wołga (II seria, 1958 r.)
Następca GAZa M-20 Pobieda, opracowany w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych. Pierwotnie konstruktorzy zaplanowali wykorzystanie wielu nowatorskich w ZSRR podzespołów, m.in. automatyczną skrzynię biegów i centralny układ smarowania przedniego zawieszenia i mechanizmu kierowniczego, jednak ostatecznie zrezygnowano z tych rozwiązań (automat miało tylko 700 egzemplarzy, układu smarowania stosowano do 1961 roku). M-21 był samochodem wygodnym i pojemnym, dzięki wygiętym, panoramicznym szybom posiadał bardzo dobra widoczność z kabiny. Wołga była pierwszym rosyjskim autem osobowym, który w standardzie posiadał radio oraz spryskiwacze przedniej szyby. Zawieszenie przednich kol było niezależne, na poprzecznych wahaczach i sprężynach śrubowych, tylne zależne, na półeliptycznych resorach piórowych. Hydrauliczne amortyzatory podwójnego działania znajdowały się z przodu i z tylu. Łącznie w latach 1956 – 1970 wyprodukowano 639478 egzemplarzy w trzech zasadniczych seriach produkcyjnych różniących się głównie stylizacja nadwozia i drobnymi zmianami w konstrukcji. Ciekawostka jest, ze właśnie ten model samochodu był bohaterem legend rozpowszechnianych w Polsce od polowy lat 60-tych o czarnej Wołdze, która rzekomo porywano dzieci.
Dane techniczne M-21 Wolga (II seria):
Długość: 4,81 m
Szerokość: 1,80 m
Wysokość: 1,62 m
Rostaw osi: 2,70 m
Masa własna: 1450 kg
Liczba miejsc (ładowność): 5 (425 kg)
Prędkość maksymalna: 125 km/h
Napęd: silnik benzynowy, rzędowy, 4-cylindrowy GAZ-21A (później ZMZ-21A)
Pojemnośc: 2445 cm3
Moc: 70 KM
Średnie zuzycie paliwa: 13,5 l / 100 km