Opel Kadett K38 (1938)

Tuż po wprowadzeniu do produkcji w 1935 r. osobowego modelu P4 o przestarzałej konstrukcji opartej na ramie z drewniano-stalowym nadwoziem, zakłady Opla z Rüsselsheim zaprazentowały rok później zdecydowanie nowocześniejszy samochód, któremu nadano nazwę Kadett. Przewidziany do masowej produkcji, miał charakteryzować się uproszczoną budową, niską ceną i być dostępnym dla niezbyt zamożnych klientów klasy średniej. Podobnie jak nieco większa Olympia OL38, Kadett posiadał częściowo samonośne, metalowe nadwozie typu sedan z dwoma lub czterema drzwiami. Z przodu zastosowano tzw. synchroniczne zawieszenie. Napęd stanowił niewielki rzędowy silnik czterocylndrowy o pojemności blisko 1,1 l i mocy 23 KM znany z Opla P4. W 1938 roku wprowadzono do produkcji nowy model Kadetta K38, w którym zmieniono przód samochodu na podobny do Olympii, a w związku z zakończeniem wytwarzanie P4, także uproszczoną wersję KJ38 (Kadett-Junior) z konstrukcją opartą na ramie. W związku z wybuchem wojny, Opel przestawił się całkowicie na produkcję wojenną i ostani Kadett zjechał z linii produkcyjnej w 1940 r. Łącznie powstało ponad 107 tysięcy egzemplarzy wszystkich wersji pojazdu. Po kilku latach dość niespodziewanie Kadett powrócił do masowej produkcji, ale tym razem w ZSRR. Po zakończeniu II wojny światowej moskiewska fabryka MZMA uruchomiła produkcję samochodu Moskwicz 400, czyli czterodrzwiowego Kadetta K38. Stał się on wraz z większym autem GAZ Pobieda pierwszym w Związku Radzieckim samochodem osobowym przeznaczonym dla indywidualnych klientów.

Dane techniczne:

Długość: 3,8 m

Szerokość: 1,38 m

Wysokość: 1,46 m

Rozstaw osi: 2,34 m

Masa własna: 740 kg

Napęd: rzędowy czterocylindrowy silnik benzynowy Opel

Pojemność skokowa: 1074 cm3

Moc: 23 KM

Prędkość maksymalna: 98 km/h

Średnie zużycie paliwa: 7,8 l / 100 km