Pojazdy 
FSC Lublin 51, 1954 r.
W 1948 roku zapadła decyzja o licencyjnej produkcji w Lublinie radzieckiego samochodu ciężarowego GAZ-51 o ładowności 2,5 t i układzie napędowym 4×2, którego konstrukcje zaczęto opracowywać w ZSRR jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Plany zakładały zdolność produkcji na poziomie 12000 (a wkrótce nawet 25000) sztuk rocznie. Pierwszy Lublin 51 (bo tak nazwano samochód) opuścił lubelską Fabrykę Samochodów Ciężarowych im. Bolesława Bieruta 7 listopada 1951 roku. W ten sposób lubelski zakład uczcił 34 rocznice Rewolucji Październikowej. Produkowano go w kilku wersjach, oczywiście najliczniejsza była wersja ze skrzynia ładunkowa, ale wytwarzano także wersje z nadwoziami zamkniętymi: sanitarne, warsztatowe, więźniarki lub objazdowe kina. Pojazd przeszedł tez kilka modernizacji, m.in. zmieniono gaźnik i ręczny hamulec, zastąpiono podciśnieniowy system napędu wycieraczek elektrycznym, oraz wprowadzono w miejsce drewnianej, pokrytej blachą i dermatoidem kabiny kierowcy całkowicie metalową konstrukcją. Pomimo rozbudowanych planów produkcyjnych, ogółem do czerwca 1959 roku powstało tylko 17479 egzemplarzy samochodu Lublin 51 (dla porównania: w latach 1946-75 w ZSRR wyprodukowano blisko 3,5 miliona GAZów-51!). Mając małą ładowność oraz paliwożerny silnik benzynowy, spalający ponad 26 l na 100 km, nie wytrzymał konkurencji z większymi ciężarówkami, takimi jak STAR 20 i 21 dającymi możliwość transportowania 3,5 – 4 t ładunku z dużo lepszymi parametrami eksploatacyjnymi. Po zaprzestaniu wytwarzania Lublina-51, na liniach produkcyjnych lubelskiej FSC pojawił się samochód dostawczy Żuk.
Dane techniczne Lublin 51:
Długość: 5,53 m
Szerokość: 2,20 m
Wysokość: 2,13 m
Rozstaw osi: 3,30 m
Masa własna: 2710 kg
Ładowność: 2500 kg
Prędkość maksymalna na drodze: 70 km/h
Zasięg na drodze: 330 km
Napęd: benzynowy, dolnozaworowy silnik rzędowy, sześciocylindrowy GAZ M-51
Pojemność skokowa: 3480 cm3
Moc: 70 KM
Zużycie paliwa na drodze: 26,5 l / 100 km