Uzbrojenie 
Armata przeciwlotnicza 40 mm/L56 Luftvärnsautomatkanon m/36 (Lvakan m/36) została opracowana na początku lat 30-tych XX wieku w szwedzkich zakładach AB Bofors. Była to niezwykle udana konstrukcja w owym czasie. Wkrótce zainteresowali się nią odbiorcy z całego świata. Egzemplarz w kolekcji naszego muzeum to wyprodukowana w USA w 1943 roku wersja M2A1.
Polska zakupiła licencje na działa tego typu w listopadzie 1935 roku. Otrzymaliśmy od producenta partię 68 dział wzorcowych oraz pomoc w uruchomieniu ich seryjnej produkcji w kraju.
Egzemplarze polskiej produkcji dostosowano do możliwości naszego przemysłu. Różniły się one od pierwowzoru tym, że z ich konstrukcji usunięto niewygodne i skomplikowane technicznie połączenia klinowe, zastępując je wałkami wypustowymi o wymiarach znormalizowanych
Armata Bofors 40 była używana przez wiele armie wielu krajów po obydwu stronach konfliktu II wojny światowej. Również w armii niemieckiej do której trafiły zdobyczne egzemplaże z kampanii w Polsce i Francji. W niemieckiej nomenklaturze armata nosiła nazwę FlaK 28.
Kaliber: 40 mm
Amunicja: 40x311R
Masa: na stanowisku 1730 kg,
w transporcie 2400 kg
Rozstaw osi: 3290 mm
Rozstaw kół: 1500 mm
Masa lufy: własna 193,7 kg, z zamkiem 220 kg
Długość lufy: z obsadą zamkową 2250 mm
(w tym część gwintowana 1932,5 mm)
Odrzut lufy: średni 200 mm
Kąt ostrzału w elewacji: od -5° do +90°
Kąt ostrzału w azymucie: 360°
Zasilanie: łódka na 4 naboje
Szybkostrzelność: teoretyczna 100-120 strz./min,
praktyczna 60 strz./min
